Mansjonaria w Łęcznej

---

Historia

Mansjonaria w Łęcznej została zbudowana około roku 1639, z fundacji Adama Noskowskiego, pełniącego funkcję podkomorzego lubelskiego. Jej głównym przeznaczeniem było zapewnienie miejsca dla księży mansjonarzy. Budynek został wzniesiony w stylu późnego baroku.

W roku 1715 zdarzył się pożar, który znacząco uszkodził obiekt. Jednak w latach 1767–1774 rozpoczęto prace restauracyjne, które były prowadzone przez biskupa płockiego Hieronima Szeptyckiego, ówczesnego dziedzica Łęcznej. Pomoc przy renowacji obiektu okazał jego bratanek, ksiądz Marcin Szeptycki, który wówczas pełnił funkcję proboszcza parafii łęczyńskiej. Po ukończeniu remontu budynek został przekształcony na plebanię.

W 1820 roku stwierdzono, że budynek wymagał pilnego remontu i nie był zamieszkany. Dalsze prace miały miejsce w 1930 roku, kiedy to dach przeszedł gruntowną przebudowę, dokonaną na podstawie projektu architekta Trzcińskiego. Zmieniono dach łamany polski na dach mansardowy.

Warto zaznaczyć, że obiekt został wpisany do rejestru zabytków 18 listopada 1993 roku, co podkreśla jego znaczenie historyczne. Na początku budynek był wykorzystywany przez księży misjonarzy, których według dostępnych dokumentów kościelnych było tutaj czterech.

Architektura

Budynek, który przyciąga uwagę, jest prostokątną konstrukcją murowaną z kamienia oraz cegły. Został starannie otynkowany, co nadaje mu elegancki wygląd. Jego parterowa forma z użytkowym poddaszem i piwnicą odzwierciedla specyfikę architektury późnobarokowej. Zaprojektowany jako dwuipółtraktowy, charakteryzuje się centralnym korytarzem, który prowadzi do wąskiej sionki w zachodniej części budynku.

Interesującym elementem są korytarze z różnorodnymi sklepieniami. Można tam dostrzec zarówno sklepienia kolebkowe, jak i kolebkowo-krzyżowe, które świadczą o umiejętności architektonicznej twórcy. W jednym z pomieszczeń na zachodniej stronie zachowało się sklepienie kolebkowo-krzyżowe, podczas gdy w pozostałych częściach znajdują się sufity, które również dodają charakteru całej przestrzeni.

Zewnętrzne ściany budynku wyróżniają się stylowym rozczłonkowaniem widocznym dzięki pilastrom oraz profilowanemu gzymsowi wieńczącym, co podkreśla dbałość o detal i estetykę. Na zakończenie, jego mansardowy dach z facjatami, pokryty blachą, nadaje całości niepowtarzalny charakter, sprawiając że budynek jest atrakcyjny zarówno od strony architektonicznej, jak i wizualnej.

---

Oceń: Mansjonaria w Łęcznej

---